Actividades lúdicas para traballar a regulación sensorial



Red Cenit 


Para a maioría de persoas o equilibrio sensorial é facilmente alcanzado e as ocupacións diarias transcorren con fluidez. Pero, que pasa cando aínda en condicións idóneas, resulta complicado que o neno manteña un estado de alerta adecuado? Cando falamos dun estado de alerta adecuado referímonos á existencia dunha estabilidade emocional, unha regulación sensorial, da conduta, do nivel de actividade e atención, a pesar da variabilidade na intensidade das sensacións do corpo e da contorna.

É preciso, como pais, coñecer as necesidades sensoriais do neno.  Debemos entender que non é a súa intención molestar aos demais. Estes nenos  teñen moita tensión e necesitan canalizala dalgunha  forma. É por iso que é importante atopar un momento do día para engadir este tipo de actividades lúdicas de regulación sensorial con carga vestíbulo/propioceptivas que lles axude a funcionar mellor na rutina do día a día.

As propostas son as seguintes:

Materiais necesarios
Pelota de Pilates
Hamaca/randeeira
Luces de cores
Saquiños de peso
Colchón/sofá/cama
Texturas: arroz, lentellas, fideos, esponxas de distinto tacto (suave, áspero… ) espuma de afeitar
Vibración
Manta ou saba
Patinete
Rolón


ACTIVIDADES 
Botes na pelota de Pilates, tanto en sedestación  como en bipedestación. Canta unha canción, iso sempre axuda a medir o tempo, e si queren seguir botando só teñen que pedilo de forma adecuada. 

Coa pelota pódese traballar en sedestación  o control do tronco e os axustes posturales; pódese aproveitar para engadir algún obxecto como pelotas pequenas de cores e mentres bota, collela e metela nunha caixa  (trabállase a atención, inhibición de estímulos e control óculo-manual)

Tirar da saba. O neno sentado ten que adaptar o seu corpo aos distintos cambios posturales. Podes facer un percorrido polocorredor ou o comedor até levalo ao sofá ou colchón.

Cochoneta ou colchón. Aproveita esa superficie branda para esmagarlles coa pelota ou con almofadas  cada parte do seu corpo, que eles loiten por tentar saír de  aí , que fagan forza (non presionar excesivamente forte).

Que suban e baixen obxectos (cadeira, sofá, cama…); tamén que pasen por baixo deles  arrastrando o seu corpo. Todo iso axudará a traballar  a propiocepción e a conciencia corporal.

Na hamaca pódese traballar, a parte do movemento lineal e relaxación, a atención e o control óculo-manual. Tamén é moi útil a posición de avión para traballar estímulo vestibular dentro da hamaca: cos brazos cara fóra , pásalle  unha corda e que tire cara a adiante  traballando tamén a musculatura escapular, a forza de agarre e a bilateralidad.

Co patinete colocarse de barriga e moverse con ambas as mans cara a adiante para traballar a bilateralidad, a forza en membros  superiores e a coordinación de ambos os membros. Tamén se pode colocar unha corda e que o neno desde o patinete tire cara a adiante .

O rolón é un obxecto que tamén se pode engadir ao circuíto; o neno pódese colocar de barriga e movelo cara adiante  e cara atrás, impulsándose cos pés e coas mans en posición de pronación. Así mesmo, pódeselle colocar distintas texturas nas partes das mans e que nesa posición busque distintos obxectos. Isto tamén axudará a tonificar a musculatura escapular. O rolón tamén se pode utilizar sentado coma se fose un cabalo e movelo con ambos os pés cara á  dereita e cara á  esquerda. Isto axudará a traballar  bilateralidad e equilibrio.

As luces pódelas utilizar a modo de relaxación no recuncho da calma, a modo de xogo: “eu as escondo e unha vez acabes o circuíto telas que buscar” ou a modo de iniciar a comunicación e a atención conxunta.

A vibración é un obxecto máis ben calmante. Podes pasar o estímulo por todo o corpo e que vaia dicindo o nome de cada parte.  Tamén para relaxar xunto coa pelota dando botes.

Os saquiños de peso pódense utilizar tamén a modo de relaxación. Mentres o neno está na hamaca ou tombado no colchón pódenselle pór encima do corpo para facer presión profunda. Tamén para xogar a buscalos  ou a lanzalos  nun cubo exercendo forza digito-palmar.


Importante!
Sempre son xogos que motiven ao neno; nunca forzar, posto que é aí onde se fai máis efectivo o traballo neuronal.

Que o neno elixa con que  quere xogar e como. Axúdalle a desenvolver  non só a iniciativa ao xogo funcional e á resolución de problemas, senón tamén  á ideación, planificación e execución autónoma dunha actividade. Isto logo traducirase na contorna que lle rodea.

É preciso que estean adaptados a   as súas capacidades, nin máis fácil nin máis difícil, con pequenos  retos que teñan que ir alcanzando.

Sempre axuda crear historias que motiven aos nenos para facer os xogos e alcanzar unha regulación sensorial.
Seguinte
« Prev Post
Anterior
Next Post »